Lunaparki i parki rozrywki większości ludziom kojarzą się z kolorowymi urządzeniami, gwarem ludzi i śmiechem bawiących się dzieci. Są jednak na świecie miejsca gdzie zapach waty cukrowej i widok uśmiechu na twarzach ludzi stały się już przeszłością, a same parki rozrywki mają z nią już niewiele wspólnego. Czas zatrzymał się tutaj w miejscu, skrywając często mroczne tajemnice. Niekiedy zdarza się, że do dzisiaj nie są jasne przyczyny zamknięcia takich miejsc.
Poniżej przedstawiamy Wam bogato ilustrowany zbiór najciekawszych historii opuszczonych lunaparków.
Najbardziej znanym tego typu miejscem jest opuszczony lunapark znajdujący się w ukraińskiej miejscowości Prypeć nieopodal elektrowni atomowej w Czernobylu. Lunapark ten nigdy nie dał nikomu radości, ponieważ nigdy nie został otwarty. Jego uruchomienie miało nastąpić 27 kwietnia. Sama katastrofa reaktora 4 w Czernobylskiej elektrowni, w wyniku której ówczesna władza i wojsko podjęły decyzje o ewakuacji mieszkańców Prypeci, nastąpiła dzień wcześniej, czyli 26 kwietnia.
Choć niewielki, budzi ogromny lęk i niepokój na tle opuszczonego miasta. Dodatkowo sporo emocji budzi fakt, że na terenie lunaparku dozymetry pokazujące promieniowanie radioaktywne wykazują większe wartości niż na pozostałym terenie miasta
Obecnie jest jednym z głównych punktów wycieczek organizowanych po opuszczonym mieście. Stał się również częstą areną walk w grach komputerowych.
Spreepark w Berlinie otwarto w 1969 roku. Była to główna atrakcja dla mieszkańców wschodniego Berlina. W pierwszych latach działalności park odwiedzało nawet 1,7 miliona ludzi. Po upadku Muru Berlińskiego, mieszkańcom ze wschodu otworzyła się droga do nowych, nieznanych wcześniej rozrywek oraz do nowych, lepszych parków rozrywki. Spreepark coraz gorzej radził sobie w warunkach silnej konkurencji i ostatecznie został zamknięty w 2001 roku. Jego właściciel Norbert Witte postanowił zabrać urządzenia w najlepszym stanie technicznym i wyjechać do Peru. Po nieudanej próbie reaktywacji lunaparku w mieście Lima, Witte postanowił zająć się bardziej dochodowym zajęciem – handlem narkotykami. Witte wpadł w 2004 roku podczas próby przemytu do Niemiec kokainy wartej 21 milionów euro. Celnicy zainteresowali się wtedy Latającym Dywanem – jednym z urządzeń, którym wjeżdżał wtedy Witte. Resztki Spreeparku stoją do dzisiaj. Ciekawostką jest fakt, że strona internetowa parku nadal działa: http://www.spreepark.de/index1.htm
Camelot Theme Park został otwarty w 1983 roku i był parkiem tematycznym poświęconym legendzie Camelot, Króla Artura i Rycerzy Okrągłego Stołu. Zamknięcie nastąpiło w listopadzie 2012 roku. Przyczyną była słaba frekwencja odwiedzających. Park stoi do dnia dzisiejszego.
<
<
Park rozrywki Nara Dreamland został otwarty w 1961 roku i miał być dokładną kopią Disneylandu z Kalifornii. Park posiadał taki sam zamek przy wejściu, takie same budynki, a nawet takie same atrakcje. Zamknięcie nastąpiło 31 sierpnia 2006 roku. Nara Dreamland przegrała walkę o klienta z Tokio Disney Resort.
Data otwarcia Okpo Land jest zupełnie nieznana. Podobnie też jak przyczyna jego zamknięcia. Szacuje się, że Park nie ma więcej niż 20 lat. Nieoficjalnie mówi się, że przyczyną jego zamknięcia były dwa śmiertelne wypadki. W pierwszym przypadku nieznana jest tożsamość ofiary. Władza podobnie jak właściciele mocno starali się zatuszować sprawę. O tragedii poinformowały jedynie lokalne media. Drugiego śmiertelnego wypadku nie udało się już ukryć. Dzień po wypadku właściciel uciekł i do dzisiaj nie został zatrzymany. Władze po kilku dniach podjęły decyzję o zamknięciu Okpo Land. Rodzice dziewczynki nigdy nie zaznali sprawiedliwości za śmierć ich dziecka
<
Wybudowany w 1973 roku park działał zaledwie przez 2 lata. Po tym czasie nastąpiło pierwsze jego zamknięcie. Jedni twierdzą, że przyczyną były liczne wypadki śmiertelne na karuzelach. Inni natomiast uważają, że przyczyny zamknięcia należy szukać gdzie indziej. Po krótki czasie w parku pojawił się nowy inwestor, który chciał tchnąć ducha rozrywki w opuszczone miejsce. Po licznych inwestycjach park ponownie otwarto w 1986 roku. Chętnych do zabawy jednak brakowało i park powoli plajtował. Drugie i zarazem ostatnie zamknięcie nastąpiło w 1999 roku. Park Takakanonuma nie poradził sobie z konkurencją w postaci Tokio Disneyland, który odebrał mu zdecydowaną większość klientów.
Gulliver’s Kingdom jest to park tematyczny poświęcony powieści Jonathana Swifta – Gulliver. Otwarcie nastąpiło w 1997, natomiast zamknięcie w 2007 roku. Park od samego początku borykał się z problemami finansowymi. Nieoficjalnie mówi się, że przyczyną upadku tego parku było sąsiedztwo tzw. Lasu samobójców. Jest to miejsce gdzie odnotowano największą w Japonii ilość samobójstw. Ponadto w pobliskiej wsi mieli siedzibę zamachowcy, którzy w 1995 roku dokonali w Tokio zamachów terrorystycznych przy użyciu gazu o nazwie Sarin. Strach ludzi przed tymi dwoma miejscami spowodował niską frekwencję odwiedzających park.
Jazzland w Nowym Orleanie został otwarty w 2000 roku i był jednym z parków rozrywki należących do firmy Six Flags. Był to potężny park rozrywki, zawierający liczne urządzenia dla dzieci i młodzieży. W 2005 roku pracownicy podobnie jak mieszkańcy Nowego Orleanu otrzymali nakaz ewakuacji z powodu zbliżającego się huraganu Katrina. Park rozrywki wybudowany został w niecce terenowej, co spowodowało, że po przejściu huraganu cały teren znajdował się kilka metrów pod wodą. Słona morska woda, w ciągu miesiąca, doprowadziła do całkowitego zniszczenia wszystkich urządzeń znajdujących się w parku. Zarząd Six Flags podjął decyzję o remoncie i przeniesieniu w inne miejsce jednego rollercoastera o nazwie Barman (obecnie Goliat). Pozostałe karuzele, że względu na rdzę i fatalny stan techniczny porzucono. W 2013 roku podjęto decyzję o całkowitym zburzeniu Jazzlandu.
Joyland powstał w 1933 roku i był prowadzony przez rodzinę Ottaway. Park posiadał wiele urządzeń rozrywkowych, przejażdżki wodne oraz rollercoaster Nightmare. Niestety park stał się ofiarą młodzieńczych wybryków i licznych aktów wandalizmu. Park ostatecznie zamknięto w 2006 roku, że względów ekonomicznych, wynikających z konieczności ciągłych napraw i remontów dokonywanych na zdewastowanych karuzelach.
Chippewa Lake Park został otwarty w 1878 roku. Zamknięcie nastąpiło po stu latach działalności, w 1978 roku. Park był ulubionym miejscem reżyserów i ekip filmowych, kręcących różne filmy grozy. Po 30 latach od jego zamknięcia władze podjęły decyzję o jego zburzeniu.
<
Materiał pochodzi z:
– Opracowanie własne redakcji
– google.pl
| Powrót do strony głównej |